Marahaba, Dikkat, Yala, Güle Güle

Marahaba Hollanda!

Na mn verslag gister online te hebben gezet waren er na vijf minuten al meer dan veertien views (inmiddels 55), dus dat vond ik wel leuk (: Het is niet verboden om te reageren hea, haha. Ik ben best wel benieuwd wie het dit allemaal leest!

Maar goed, gister avond zijn we met zn alle even chillings gaan zetten op de kamer van de jongens. Hier ontdekte we dat er, net als op onze kamer, Kible met een pijl op het dak stond geschreven. Na veel opties geofferd te hebben wat dit zou betekenen, zoals de naam van de maker van het schilderij waar de pijl gericht op stond, de nooduitgang, gewoon hard genoeg tegen de muur aan rennen op die plek en je staat in de volgende kamer/buiten, maarja dat was natuurlijk onzin, met onze 'slime' VWO koppen was Eline de enige die oppertje 'dat is de bid richting' jaja, na lang overleg waren we eruit!


De volgende ochtend werden we om half 6 al gewekt door het halalalalaaaa muziek uit de moskee. Ik heb respect voor het geloof, maar wat klinkt dat als extreem luid kattengejank in de vroege ochtend. Na nog even verder geslapen te hebben ging om 7 uur echt de wekker en na een super chille douche, schoven we aan bij het ontbijt. Alle kleding van de meiden werd afgekeurd. Kortje broekjes werden omgewiseld voor lange broeken, legings en lange rokken. Ik al enigste ruilde mn korte broek om voor een iets langer, toch nog kort, broekje, en stond daar met mn extreem witte benen op het schoolplein. Na een kleine rondleiding werden we uitgedaagd om te badmintonnen en te volleyballen tegen de lokale leerlingen. Volgens mij waren we best wel hard ingemaakt.. Een soort China waar iedereen gedrilt word tot het uiterste???? Maar gezellig was het wel! We ontmoeten daar ook de Duitsers en Italianen die aan het project mee doen en werden welkom geheten door de directeur die alleen Turks sprak dus alles werd in het Duits en Engles vertaald.
Alle leraaren hebben daar een snor, dus onze Smit paste er perfect tussen haha.
Nadat onze gidsen waren toegewezen aan de groepjes gingen we mensen in de school zoeken om te intervieuwen, dat was nog een hele opgave, en de vragen duidelijk maken was ook niet altijd even makkelijk. Maar de antwoorden die werden gegeven waren wel heel vet soms:
Which of the following factors are the most inportent for you for a good intergration proces? (zoiets uit mn hoofd)
a. Religion
b. Languages
c. Someting else..
Ze koos c en zei vastberaden 'art' want dat is overal ter wereld hetzelfde, iedereen kan de zelfde muziek luisteren als ze willen, iedereen kan kunst maken, er van houden want hun taal, afkomst of geloof ook is.

Na op school een paar versalgen afgenomen te hebben gingen we samen met onze gids, Gülfem (guvem) de stad in. Ze leidden ons de weg naar de bazaar en hielp ons met het vertalen van Turks naar Engels bij de geintervieuwde die geen Engels spraken, bijna iedereen dus. En ze vertelde ons dingen over haal land, haar geloof en over interessanten gebouwen die we tegen kwamen. Ze was heel gezellig en heeft ons echt super geholpen, daarom hadden we aan het einde van de dag een armbandje voor dr gekocht als bedankje.
We hebben drie uur de tijd gehad voor interviews af te nemen en daarna hadden we nog wat uur om de stad te zien. Gülfem nam ons mee naar een oude moskee, wat wel raar was want we liepen daar in korte broek en hemdje doorheen, terwijl er mensen aan het bidden waren, maar het was volgens haar niet nodig om ons te bedekken. De moskee was echt mega groot en heel anders dan ik me had voorgesteld, foto's volgen. Na wat gedroken te hebben gingen we naar het dak van het Hilton Hotel om van het uitzicht te genieten en om een 'normale' wc op te zoeken. In de school waren alleen staan wc en die vonden wij allemaal niet zeer plesant haha. maarja, t hoort erbij xD
Na nog wat winkeltjes bezocht te hebben, souveniertjes voor thuis gekocht te hebben en met een clown op de foto zijn geweest (waarna ik mn best ging doen om in mn beste engels uit te leggen dat ik ook clown en spook ben af en toe) gingen we om half 7 weer terug naar ons meeting point.
Na een wandel toch dwars door de stad kwamen we bij ons restaurant waar we afscheid namen van onze gids. We kregen een gerecht dat je uitspreekt als: Is Kender Kebab (?) geen idee wat het precies was, maar het was heel lekker. Alleen het toetje was minder.. haha

Inmiddels zitten we weer met zn alle op de kamer van de jongesn en ze vinden me stil, dus ik ga mn verslag afronden. Straks lekker gaan slapen en morgen naar Cappadocie.

Güle Güle (byebye)
en slaap lekker mensen!